The Living Daylights (1987) 007 พยัคฆ์สะบัดลาย

The Living Daylights พยัคฆ์สะบัดลาย เป็นภาพยนตร์เจมส์ บอนด์ เรื่องที่ 15 ที่ค่ายภาพยนตร์อีโอเอ็นโปรดักชั่นส์ (EON Productions) จัดทำขึ้น และเป็นครั้งแรกที่ ทิโมธี ดาลตัน แสดงเป็นเจมส์ บอนด์ ให้กับค่ายภาพยนตร์อีโอเอ็นนี้ และเป็นครั้งแรกของ คาโรไลน์ บลิส ในบท มิส มันนี่เพ็นนี ต่อจากลอยส์ แม็กซ์เวลล์ ที่เพิ่งหมดวาระไป ภาพยนตร์เรื่องนี้ออกฉายในพ.ศ. 2530 กำกับโดย จอห์น เกลน (John Glen) ภาพยนตร์เรื่องนี้เป็นภาคต่อของ 007 พยัคฆ์ร้ายพญายม โดยมีภาคต่อจากนี้คือ 007 รหัสสังหาร เรื่องราวของ “007 พยัคฆ์สะบัดลาย (The Living Daylights)” เริ่มต้นขึ้นเมื่อ “เจมส์ บอนด์” สายหนุ่มเจ้าเสน่ห์ผู้มีรหัสตัวเลข “007” รับบทโดย “ทิโมธี ดาลตัน” ได้รับคำสั่งให้ไปสังหารสายลับหญิง รับบทโดย “มาเรียม เดอ อาโบล” ที่ปลอมตัวเป็น “นักเชลโล” โดยเธอหมายจะสังหาร “นายพลคอสค็อฟ” รับบทโดย “เจอโรน ครับเบ้” นายทหารเสนาธิการของรัสเซียที่แปรพักตร์มาเข้าร่วมกับฝ่ายโลกเสรี แต่บอนด์เจตนายิงพลาด เพราะไม่เชื่อว่าเธอต้องการสังหารเขาจริงๆ และก่อนที่ความจริงจะเผยว่า แท้จริงแล้ว คอสค็อฟ อาจจะไม่ได้แปรพักตร์จริง แต่เป็นแค่การจัดฉาก สร้างภาพ จึงทำให้เรื่องราวทั้งหมดนำพาไปสู่การผจญภัยสุดขั้ว ณ ประเทศออสเตรีย และจบลงที่กลางทะเลทรายอันร้อนระอุในประเทศอัฟกานิสถาน แฟนสายลับ 007 นี่คือตอนเริ่มต้นของชายผู้รับหน้าที่บอนด์เป็นคนที่ 4 ต่อจากโรเจอร์ มัวร์ ที่บอกลาด้วยเหตุสังขารสู้ไม่ไหวแล้ว และส่งต่อให้แก่นักแสดง ทิโมธี ดาลตัน ทำหน้าที่สายลับที่มีใบอนุญาตให้ฆ่าแทน นักแสดงชายผู้รับบทเจมส์ บอนด์คนที่ 4 ทิโมธี ดาลตัน ที่นำเสนอภาพลักษณ์ของบอนด์ที่แตกต่าง ไม่สำอาง มักปรากฎตัวในชุดลำลองมากกว่าจะเป็นชุดทักซีโด้สุดเนี๊ยบ ดาลตันแสดงให้เห็นบอนด์ที่มีด้านมืด เคร่งเครียด ใช้อารมณ์ส่วนตัวเสมอ และแห้งแล้งอารมณ์ขัน ซึ่งขัดกับภาพลักษณ์ของบอนด์โรเจอร์ มัวร์ที่มีสไตล์ทีเล่นทีจริง กรุ้มกริ่ม เจ้าชู้ และสำอาง อาจเพราะความต่างนี้ทำให้เส้นทางการรับบทบอนด์ของทิโมธี ดาลตัน ดูดีกว่าบอนด์ของจอร์จ ลาเซนบี้ ที่กระแส 'ยี้' ดังกระฉ่อนโลก อันที่จริงดาลตันเป็นตัวเลือกแรก ๆ ที่ผู้สร้างเล็งไว้ให้เป็นบอนด์แทนฌอน คอนเนอรี่ แต่ตอนนั้นเขาอายแค่ 20 ต้น ๆ ซึ่งหนุ่มเกินกว่าจะเป็นบอนด์ ครั้นเมื่อโรเจอร์ มัวร์บอกลาการเป็นสายลับ ดาลตันก็ต้องปฏิเสธอีกครั้งเพราะติดสัญญาหนังและละครเวที คู่แข่งในเวลานั้นคือ แซม นีล (ดร.แกรนต์แห่ง Jurassic Park) ที่ผู้สร้างอัลเบิร์ต อาร์ บล็อคโคลี่ไม่ชอบอย่างยิ่ง และอีกหนึ่งคือ เพียร์ซ บรอสแนน ที่ติดสัญญา Remington Steele อยู่ในขณะนั้น แต่เพราะคนมันจะได้เป็นบอนด์ กระบวนการคัดตัวที่ลากยาวมาจนกระทั่งดาลตันหมดสัญญา และได้เป็นเจมส์ บอนด์ในที่สุด